Το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ που συνεδρίασε στις 27 και 28 Αυγούστου στο Βερολίνο απέδειξε για άλλη μια φορά ότι η ΕΕ εφαρμόζει δύο μέτρα και δύο σταθμά έναντι της Τουρκίας και της Λευκορωσίας. Έτσι οι ευρωπαίοι Υπουργοί Εξωτερικών ήταν ιδιαίτερα πρόθυμοι να επεξεργαστούν τις κυρώσεις κατά της Λευκορωσίας και να δώσουν εντολή για την επιβολή τους κατά του Μίνσκ, ενώ έδειξαν ιδιαίτερη απροθυμία να προχωρήσουν σε επιβολή κυρώσεων κατά της Τουρκίας, αναβάλλοντας για τα τέλη Σεπτεμβρίου το ζήτημα των κυρώσεων. Κυρώσεις τις οποίες ζήτησε η Ελλάδα καθώς το Ορούτς Ρέις επί είκοσι τουλάχιστον ημέρες πραγματοποιούσε και ακόμη και τώρα πραγματοποιεί παράνομες σεισμικές έρευνες σε θαλάσσια περιοχή που ανήκει στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Να υπενθυμίσουμε ότι αν και το ζήτημα των κυρώσεων κατά της Τουρκίας το έθεσε η Αθήνα στις 13 Ιουλίου εντούτοις τότε οι Υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ παρέπεμψαν το θέμα στον Ύπατο Εκπρόσωπο της ΕΕ σε θέματα Εξωτερικής Πολιτικής Ζοσέπ Μπορέλ ζητώντας του να ετοιμάσει κατάλογο κυρώσεων τον οποίο θα παρουσίαζε στα τέλη Αυγούστου στους Υπουργούς Εξωτερικών της ΕΕ προκειμένου να λάβουν σχετικές αποφάσεις. Βέβαια τότε οι Ευρωπαίοι αξιοποίησαν ως άλλοθι τις μυστικές διαπραγματεύσεις Ελλάδας-Τουρκίας που έγιναν το πρωί της ίδιας ημέρας υπό γερμανική σκέπη στο Βερολίνο. Έτσι όπως έχουμε ήδη επισημάνει σε προγενέστερη αρθρογραφία μας η Αθήνα έπεσε στην καλοστημένη φιλοτουρκική παγίδα που της έστησε η Γερμανική Προεδρία η οποία οργάνωσε διμερείς και μάλιστα μυστικές διαπραγματεύσεις Ελλάδας-Τουρκίας λίγες ώρες πριν συζητηθούν οι κυρώσεις κατά της Άγκυρας στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ. Και ενώ μετά τη σύναψη της προβληματικής ελληνο-αιγυπτιακής Συμφωνίας μερικής οριοθέτησης ΑΟΖ ο Ερντογάν έβγαλε το Ορούτς Ρέις για παράνομες έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα εντούτοις οι ηγέτες της ΕΕ με ένα κρεσέντο αναβολών στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 19 Αυγούστου αρνήθηκαν ξανά να επιβάλουν κυρώσεις στην Τουρκία αποφασίζοντας την σύγκλιση Ειδικού Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 24 και 25 Σεπτεμβρίου για να συζητηθούν οι σχέσεις ΕΕ- Τουρκίας!!!
Έτσι οι ευρωπαίοι εταίροι της Ελλάδας απέδειξαν ότι είναι ικανοί μόνο να βγάζουν ανακοινώσεις καταδίκης κατά της Τουρκίας για παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου αλλά όταν φτάνουν στο «δια ταύτα», δηλαδή στην επιβολή κυρώσεων κατά της Τουρκίας αποδεικνύουν όλο το ταλέντο τους στις καθυστερήσεις και στις αναβολές. Έτσι από την ημέρα υποβολής του ελληνικού αιτήματος για επιβολή κυρώσεων κατά της Τουρκίας στις 13 Ιουλίου θα περάσουν δυόμισι μήνες για να δει η Αθήνα αν τελικά η ΕΕ θα επιβάλλει κυρώσεις στην Άγκυρα και τι είδους κυρώσεις. Και όλα αυτά την ώρα που η Τουρκία αποθρασύνεται και απειλεί πλέον ανοιχτά την Ελλάδα με πόλεμο σε περίπτωση που εφαρμόζοντας τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το δίκαιο της θάλασσας η Αθήνα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια στο Αιγαίο. Μάλιστα οι απειλές της Τουρκίας κλιμακώθηκαν στη συνέχεια με έκδοση νέας Navtex για έρευνες του Ορούτς Ρέις όλο και πιο κοντά στο Καστελόριζο ξανά βέβαια σε περιοχή εντός της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Ταυτόχρονα Ερντογάν και λοιποί τούρκοι τζιχαντιστές ζήτησαν ξανά να αποστρατιωτικοποιηθούν τα Δωδεκάνησα και τα νησιά του Βορείου Αιγαίου. Επιπλέον άρχισαν τις απειλές για τουρκική στρατιωτική απόβαση στο Καστελόριζο ενώ ταυτόχρονα διέρρευσαν στον γερμανικό τύπο την εντολή Ερντογάν για βύθιση ελληνικού πολεμικού ή την κατάρριψη ελληνικού μαχητικού.
Παρ΄ όλα αυτά η Ελληνική πλευρά αντί να επιμείνει στις κυρώσεις της ΕΕ ως τιμωρία της Τουρκίας για τις παραβιάσεις των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων ζητά την επιβολή κυρώσεων μόνο σε περίπτωση που η Άγκυρα δεν αποκλιμακώσει τη δράση της. Με άλλα λόγια αν ο Ερντογάν αναστείλει προς στιγμή την παράνομη δράση του και αρχίσει προσχηματικό διάλογο τότε οι κυρώσεις θα μπουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Όλα αυτά βεβαίως βολεύουν τις Βρυξέλλες καθώς Γερμανία και Τουρκία διατηρούν στενές οικονομικές σχέσεις. Εξαίρεση στην αδιαφορία της ΕΕ αποτελεί η Γαλλία, με το Παρίσι να συνεχίζει να στηρίζει την Αθήνα ενόψει μάλιστα και της σύναψης Αμυντικού Συμφώνου με ρήτρα στρατιωτικής συνδρομής.
Η συμπεριφορά της ΕΕ έναντι της Τουρκίας η οποία παραβιάζει κατάφορα τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου σε ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα αποδεικνύει περίτρανα ότι η Γερμανική Ευρώπη έχει αποτύχει πλήρως στα μεγάλα ζητήματα όπως είναι η εξωτερική πολιτική, η άμυνα, η ασφάλεια αλλά και το μεταναστευτικό. Και όπως η ΕΕ άφησε την Ελλάδα να σηκώσει μόνη της το βάρος της παράνομης μετανάστευσης που προωθεί η Τουρκία προς την Ευρώπη έτσι και στο ζήτημα της παραβίασης εκ μέρους της Τουρκίας των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, η Αθήνα βλέπει ξανά την ΕΕ «να πετά λευκή πετσέτα» μπροστά στον Ερντογάν.
Τελικά αυτό που συνειδητοποιεί ο Ελληνικός λαός είναι ένα κρεσέντο διγλωσσίας, υποκρισίας και εγκατάλειψης της Ελλάδας εκ μέρους της Γερμανικής Ευρώπης, η οποία στρουθοκαμηλίζει μπροστά στις επιθετικές ενέργειες της Τουρκίας κατά της Πατρίδας μας.
Αλλά με τέτοιους φίλους τελικά τι να τους κάνεις τους εχθρούς;
