Η πισώπλατη μαχαιριά της Μαδρίτης αιφνιδίασε την Αθήνα καθώς ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός της Ισπανίας Πέδρο Σάντσεθ συνοδευόμενος από το μισό υπουργικό του συμβούλιο και έχοντας δίπλα του το «πουλέν» των Ποδέμος Γιολάντα Ντίαθ τα έδωσε όλα στον Ερντογάν. Υποσχέσεις ότι δεν πρόκειται να επιβληθούν ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Άγκυρας αλλά και πολιτική στήριξη για την μελλοντική ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, αναβάθμιση της τελωνειακής Ένωσης ΕΕ-Τουρκίας ακόμη και ελεύθερη χωρίς βίζα κυκλοφορία των Τούρκων πολιτών στην ΕΕ.
Αυτά προκύπτουν από το σημείο 11 της ενδεκασέλιδης «Κοινής Δήλωσης της 7ης Συνόδου Τουρκίας-Ισπανίας» που εκδόθηκε στις 17/11/2021 συνολικής εκτάσεως 3742 λέξεων στα Ισπανικά.
Και η ιστορία δεν σταματά βέβαια εδώ αλλά όπως προκύπτει από την Κοινή Δήλωση, σε σχέση με το Κυπριακό δεν γίνεται κουβέντα για εφαρμογή των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ ως βάση για την επίλυση του Κυπριακού (σημείο 28), ενώ καθαγιάζεται ο ρόλος της Τουρκίας μιας και δηλώνεται ότι τα δύο «μέρη αναλαμβάνουν να εγγυηθούν την ειρήνη και τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο» (σημ.29). Για τη Λιβύη ο Σάντσεθ έκανε γαργάρα τα περί απομάκρυνσης των ξένων στρατευμάτων και μισθοφόρων από την χώρα αυτή (σημ.30), ενώ για το ζήτημα της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την αποχώρηση της Τουρκίας από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης ο σοσιαλιστής ηγέτης σε ερώτηση δημοσιογράφου πέταξε τη μπάλα στην εξέδρα. Και το άκρον άωτον της όλης υπόθεσης ήταν οι σπονδές της ισπανικής κυβέρνησης Σοσιαλιστών –Ποδέμος στον Ερντογάν για τον δήθεν θετικό ρόλο του σουλτάνου τόσο σε σχέση με την αγορά εργασίας και την υγιεινή και ασφάλεια των τούρκων εργαζομένων (σημ.7) όσο και σε σχέση με το μεταναστευτικό (σημ.39-41) αλλά και κατά της τρομοκρατίας!!! (σημ.19).
Βέβαια το αντίτιμο που πήρε η Ισπανική πλευρά ήταν η παραπέρα διείσδυση των τραπεζών και των 600 επιχειρήσεών της στην τουρκική οικονομία και η αύξηση της πώλησης όπλων στον Ερντογάν.
Έτσι παρά το τουρκικό casus belli και την Κοινή Θέση 2008/944 ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου της ΕΕ που δεν επιτρέπει την εξαγωγή όπλων που μπορεί να χρησιμοποιηθούν για διεθνείς επιθετικές ενέργειες, τελικά από τις δηλώσεις του Ερντογάν παρουσία του Σάντσεθ προκύπτει ότι η Ισπανία θα συνεχίσει να εξοπλίζει σαν αστακό την Τουρκία, όπως άλλωστε είχε αποκαλύψει από την προηγούμενη ημέρα ο ισπανικός τύπος (elpais-com 16/11/2021). Με το αζημίωτο βέβαια. Έτσι μετά από το ελικοπτεροφόρο Anadolu που ήδη κατασκευάστηκε από κοινού από τα ισπανικά ναυπηγεία Navantia και τα τουρκικά ναυπηγεία Sedef, η Navantia θα προχωρήσει για λογαριασμό της Τουρκίας τόσο στην κατασκευή ενός νέου αεροπλανοφόρου όσο και στην συμπαραγωγή υποβρυχίων και φρεγατών. Ταυτόχρονα Μαδρίτη και Άγκυρα στην Κοινή Δήλωση εκδηλώνουν πρόθεση για πιο στενή συνεργασία της πολεμικής βιομηχανίας των δύο χωρών (σημ. 16-18).
Στο πεδίο της οικονομίας και σε μια φάση όπου η έκθεση των ισπανικών τραπεζών στην τουρκική οικονομία κυμαίνεται ήδη στα 60 δις δολάρια (www.reuters.com 22/3/2021), Ισπανία και Τουρκία προσδοκούν αύξηση του διμερούς εμπορίου τους στα 20 δις δολάρια (σημείο 5). Ταυτόχρονα η ισπανική τράπεζα BBVA προχωρά πλέον στην εξαγορά και του υπόλοιπου 50,15% της μεγαλύτερης τουρκικής τράπεζας Garanti-BBVA αντί ποσού 2,24 δις ευρώ (elpais-com 15/11/2021) γεγονός που χαιρετίστηκε από τον τουρκικό τύπο με διθυράμβους (www.dailysabah.com 15/11/2021 και www.hurriyetdailynews, 16/11/2021). Στην ουσία η BBVA αξιοποιώντας την υποτίμηση της τουρκικής λίρας κατά 35% εξαγοράζει πλέον για ένα κομμάτι ψωμί τη μεγαλύτερη τουρκική τράπεζα. Το ίδιο αναμένεται να γίνει και με τις ισπανικές εταιρείες ΑΠΕ που έχουν πέσει σαν κοράκια πάνω στην τουρκική οικονομία αξιοποιώντας και αυτές με τη σειρά τους την υποτίμηση της τουρκικής λίρας.
Καθώς λοιπόν οι οικονομικές σχέσεις Ισπανίας και Τουρκίας έχουν εδώ και χρόνια εξαιρετικό βάθος με αποτέλεσμα στο πολιτικό πεδίο να εκφράζεται πάντοτε η στήριξη της Μαδρίτης στην Άγκυρα, ήδη από τις αρχές του 2021 είχαμε έγκαιρα επισημάνει τα παρακάτω:
«Βέβαια στην εξωτερική πολιτική πρυτανεύουν τα στενά οικονομικά συμφέροντα και αυτό αποδείχθηκε έκδηλα και σ΄ αυτήν την περίπτωση με την Ισπανία να θέτει βέτο σε οποιαδήποτε σκέψη για κυρώσεις στην Τουρκία σώζοντας τις ισπανικές τράπεζες από μια ενδεχόμενη κατάρρευση της τουρκικής οικονομίας στην οποία είναι εκτεθειμένες με τουλάχιστον 62 δις δολάρια (Die Welt 17/9/2020). Επισημαίνεται ότι προ διετίας η έκθεση των ισπανικών τραπεζών στην τουρκική οικονομία είχε ανέλθει στο ποσό των 80 δις ευρώ (WolfStreet.com 10/8/2018). Μάλιστα η ισπανική τράπεζα BBVA παραμένει ο μεγαλομέτοχος της δεύτερης σε μέγεθος τουρκικής τράπεζας, της Turkiye Garanti Bankasi με ποσοστό 50%. Επιπλέον οι ισπανικές τράπεζες από το 2015 και μετά αγοράζουν συστηματικά κρατικά τουρκικά ομόλογα χρηματοδοτώντας έτσι το εξοπλιστικό πρόγραμμα του Ερντογάν ενώ ταυτόχρονα παρέχουν αφειδώς δάνεια και εγγυήσεις διευκολύνοντας τις ισπανικές επενδύσεις στην Τουρκία ιδίως στον τομέα της ενέργειας. Και το κερασάκι στην τούρτα αποτελεί η εμπλοκή των ισπανικών ναυπηγείων Navantia στην κατασκευή του τουρκικού αεροπλανοφόρου Anadolu» (Political 2/1/2021, σελ. 11).
Μάλιστα προηγήθηκαν δύο εκτεταμένα άρθρα μας στην ΥΠΕΡΒΑΣΗ NEWS στις 14/12/ 2020 με τίτλο «Μέρκελ, Λαγκάρντ και Ευρωπαϊκές τράπεζες γλύτωσαν τον Ερντογάν από τις κυρώσεις» και στις 21/12/2020 με τίτλο «Η Ευρώπη των Τραπεζών εξοπλίζει τον Ερντογάν» όπου είχαμε έγκαιρα τις ευθύνες της Ευρώπης των Τραπεζών για τον υπερεξοπλισμό του Ερντογάν επισημαίνοντας με ιδιαίτερη έμφαση τους σχετικούς κινδύνους που ενέχει για την Πατρίδα μας η κολεγιά της Άγκυρας με τη Μαδρίτη.
Ειδικότερα στην ΥΠΕΡΒΑΣΗ NEWS στις 21/12/2020 αποκαλύπταμε τα παρακάτω:
«Με τις ευλογίες του Ντράγκι το Mega Deal Ερντογάν με την ισπανική Navantia για την κατασκευή του τουρκικού αεροπλανοφόρου Anadolu
Τα ισπανικά ναυπηγεία το 2008-2010 παρότι αντιμετώπιζαν οικονομικά προβλήματα και είχαν μπει στο στόχαστρο της Κομισιόν για παραβίαση της Συνθήκης της ΕΕ σε σχέση με τις κρατικές ενισχύσεις τελικά κατάφεραν με διάφορα «τρικ» της ισπανικής κυβέρνησης και του πανίσχυρου Ισπανού Επιτρόπου Χοακίμ Αλμούνια να ανακάμψουν και να αναδιαρθρωθούν. Στο πλαίσιο αυτό προέκυψε και το νέο σχήμα των ναυπηγείων της Navantia που ανήκουν στο ισπανικό κράτος και τα οποία πήραν το φιλί της ζωής από την Κομισιόν με διάφορες ρυθμίσεις σε πρώτη φάση μέχρι 1/1/2015. Έτσι την ώρα που στην Αθήνα ψαχνόταν να δουν τι θα γίνει με τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, μάγκες τελικά αποδείχθηκαν οι Ισπανοί και όχι κάποιοι άλλοι. Από την πλευρά μας με ιδιαίτερη επιμονή ζητούσαμε στην Ευρωβουλή από την ΕΕ να πάψει να διώκει την ελληνική ναυπηγική βιομηχανία καταθέτοντας μάλιστα και Ερώτηση στην Κομισιόν στις 29 Νοεμβρίου 2016 για την ανασυγκρότηση της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας (ekriti.gr 2/12/2016).
Όπως προαναφέραμε με κονδύλια του ισπανικού υπουργείου βιομηχανίας ύψους σε πρώτη φάση 3,5 δις ευρώ και φτηνό τραπεζικό δανεισμό λόγω ποσοτικής χαλάρωσης τελικά κατάφερε να γλυτώσει την πτώχευση η Navantia. Μάλιστα ιδιαίτερα κρίσιμο κρίθηκε το δανειακό πρόγραμμα που της χορήγησε η Santander Investment ύψους 116 εκατ. ευρώ που άνοιξε ουσιαστικά και την πόρτα στη Navantia για επιπλέον τραπεζικό δανεισμό (ED Economia Digital 4/7/2016).
Ειδικότερα όπως αποδεικνύεται από σχετική μελέτη τα Ναυπηγία της Navantia πήραν χρηματοδότηση στο διάστημα 2010-2019 από τις τράπεζες BBVA, Santander, Bankia και Bankinter στο πλαίσιο της χρηματοδότησης εκ μέρους τους της πολεμικής βιομηχανίας της Ισπανίας.
Επιπλέον 4 ασφαλιστικές εταιρίες και τουλάχιστον 2 συνταξιοδοτικά Προγράμματα επένδυσαν μέρος των κεφαλαίων τους στη Navantia.
Η συνεργασία Τουρκίας και Ισπανίας για το αεροπλανοφόρο Anadolu ξεκίνησε ουσιαστικά στις 7 Μαΐου του 2015 όταν το τουρκικό ναυπηγείο Sedef υπέγραψε σύμβαση με το τουρκικό κράτος μέσω της SSM για το σχεδιασμό και την κατασκευή ενός πλοίου τύπου LPD για το τουρκικό ναυτικό. Στο πλαίσιο αυτό η Navantia συμμετέχει σε αυτήν τη σύμβαση ως τεχνολογικός συνεργάτης και παρέχει το σχεδιασμό, τη μεταφορά τεχνολογίας, εξοπλισμού και τεχνικής βοήθειας στη Sedef. Ο σχεδιασμός, βασισμένος στο LHD «Juan Carlos I» για το ισπανικό ναυτικό, προσαρμόστηκε στις απαιτήσεις του τουρκικού ναυτικού, έχοντας το πλεονέκτημα ότι ήταν ένα δοκιμασμένο πλοίο. Επίσης η Navantia θα παρέχει πολλά εξαρτήματα και συστήματα, όπως τους κινητήρες και το IPMS (ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης πλατφόρμας).
Όμως το Mega Deal της Τουρκίας με την Ισπανία για τη ναυπήγηση του αεροπλανοφόρου Anadolu δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς το γαϊτανάκι της ποσοτικής χαλάρωσης, η οποία έδρασε διττά. Έτσι η πλευρά των κατασκευαστών, δηλαδή η Navantia και τα τουρκικά ναυπηγεία Sedef επωφελήθηκαν από τα χαμηλότοκα δάνεια αλλά και τις κάθε λογής εγγυητικές επιστολές που έλαβαν από τις ισπανικές και τις ισπανοτουρκικές τράπεζες αντίστοιχα προκειμένου να προχωρούν στη χρηματοδότηση της κατασκευής του αεροπλανοφόρου. Η δε πλευρά του παραγγελιοδόχου, δηλαδή η τουρκική κυβέρνηση, βρήκε τις πιστώσεις για την σταδιακή πληρωμή και εξόφληση του τιμήματος εκδίδοντας ομόλογα του τουρκικού κράτους τα οποία αγόρασαν οι ισπανικές τράπεζες,», όπως φαίνεται και από τους Πίνακες 1 και 2, «όπου καταγράφεται μεγάλης κλίμακας αγορά τουρκικών ομολόγων κυρίως μετά το 2016 όταν και κορυφώνονται οι εργασίες για το αεροπλανοφόρο, εργασίες που ξεκίνησαν στις 30/4/2016. Αντίθετα εάν δεν υπήρχε η ποσοτική χαλάρωση είναι προφανές ότι ο πακτωλός του χρήματος δεν θα ήταν στη διάθεση τόσο των κατασκευαστών όσο και της τουρκικής κυβέρνησης με αποτέλεσμα να έχει δυσκολευθεί εξαιρετικά από οικονομικής πλευράς η κατασκευή και μάλιστα εντός σχετικά σύντομου διαστήματος του αεροπλανοφόρου το οποίο αναμένεται να αναλάβει δράση το 2021.
Επιπλέον σύμφωνα με ανακοίνωση της Navantia το αεροπλανοφόρο θα έχει 5 μηχανές Mann η οποία ως γνωστόν ανήκει στην Volkswagen που», όπως φαίνεται στον Πίνακα 3, «επίσης πήρε φτηνό χρήμα από τα εταιρικά ομόλογα του Ντράγκι. Μάλιστα πρόσφατα στοιχεία καταδεικνύουν ότι η ΕΚΤ στο πλαίσιο του QE αγόρασε εταιρικά ομόλογα της Volkswagen, της Daimler and της BMW ύψους τουλάχιστον 75 δις ευρώ (Business Day 4/11/2019). Το ίδιο ισχύει και για την εταιρία Siemens εξαρτήματα της οποίας θα χρησιμοποιηθούν στο Anadolou.
Όλα τα παιδιά στην πίστα λοιπόν.
Αλλά και τα 6 υποβρύχια αξίας περίπου 2,5-3 δις ευρώ τα οποία αγοράζει η Τουρκία από την Thysenkrupp Maritime Systems έχουν επίσης εξαρτήματα της Siemens, ενώ οι γερμανικές τράπεζες από το 2009, όταν και δόθηκε η παραγγελία των υποβρυχίων, μέχρι και σήμερα διατηρούν ομόλογα του τουρκικού κράτους που κυμαίνονται μεταξύ 2,5 και 3,5 δις ευρώ καλύπτοντας έτσι δανειοδοτικά όλο το κόστος που έχουν τα υποβρύχια για την Άγκυρα. Τυχαίο και αυτό;
Η Ευρώπη των τραπεζών χρηματοδοτεί τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς της Τουρκίας
Στο διάστημα 2010-2019 οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί στην Τουρκία αυξήθηκαν κατά 86% (SIPRI fact Sheet Αpril 2020, p.2 και Daily Sabah 29/4/2020) ενώ τα μνημόνια επέβαλαν λιτότητα και βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή στην Ελλάδα οδηγώντας πέραν των άλλων και σε μείωση των αμυντικών δαπανών της χώρας κατά 23%». Χαρακτηριστικός είναι ο Πίνακας 4 «που δείχνει τη ραγδαία αύξηση των τουρκικών εξοπλισμών ιδίως μετά το 2016.
Επιπλέον για το 2020 ήδη ο προϋπολογισμός του Υπουργείου Άμυνας της Τουρκίας ανέρχεται σε 19,7 δις δολάρια ποσό που αυξάνεται επιπλέον κατά 17,5 δις δολάρια αν προστεθούν και τα έξοδα και οι επιχορηγήσεις της τουρκικής κυβέρνησης στις διάφορες κρατικές βιομηχανίες όπλων, ανεβάζοντας έτσι το ποσό στα 37,5 δις δολάρια που σύμφωνα με δημοσιεύματα αντιπροσωπεύει περίπου το 25% του εθνικού προϋπολογισμού (Ahval 2/9/2020). Καθώς όμως η οικονομική κρίση λόγω πανδημίας και η κατρακύλα της τουρκικής λίρας οδήγησαν σε δημοσιονομικά ελλείμματα ο Ερντογάν αναγκάστηκε να βγει για δανεισμό εκδίδοντας νέα κρατικά ομόλογα.
Όπως γνωρίζουν όσοι ασχολούνται επισταμένα με τα της γείτονος το 75% των τουρκικών εξοπλισμών προέρχεται από παραγωγές και συμπαραγωγές εντός Τουρκίας, όπου εμπλέκονται πάνω από 100 επιχειρήσεις. Αυτές είναι είτε διάφορες θυγατρικές επιχειρήσεις της κρατικής Τουρκικής Αμυντικής Βιομηχανίας (SSB) είτε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα. Πολλά από τα εξαρτήματα όπως λογισμικό, τουρμπίνες, μηχανές κλπ τα προμηθεύονται από τη Δύση. Προκειμένου να γίνει αυτό οι τουρκικές εταιρίες παραγωγής όπλων χρειάζονται πιστώσεις, γραμμές χρηματοδότησης αλλά και εγγυητικές επιστολές τις οποίες τις παίρνουν αφειδώς από τις ευρωπαϊκές τράπεζες, κυρίως ισπανικές», όπως προκύπτει από τον σχετικό Πίνακα 2, «που διαμορφώσαμε με βάση τα ετήσια στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS). Χρήματα βεβαίως αλλά και εγγυήσεις τις οποίες οι ευρωπαϊκές τράπεζες δεν θα μπορούσαν να δώσουν εάν δεν είχαν τη φτηνή ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ. Αντίστοιχα γεγονότα συμβαίνουν με τα λεφτά της ΕΚΤ σε Μεξικό και άλλες χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου την ώρα που ο ευρωπαϊκός νότος γονάτισε κυριολεκτικά περιμένοντας τις δήθεν επενδύσεις που θα γινόταν μέσω της χρηματοδότησης των ευρωπαϊκών τραπεζών που όμως προτίμησαν να επενδύσουν το χρήμα είτε σε χρηματιστηριακά προϊόντα, ενισχύοντας έτσι τον καπιταλισμό καζίνο είτε στον αναπτυσσόμενο κόσμο.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς λειτουργεί η βιομηχανία όπλων στην Τουρκία μπορεί να δει κανείς με βάση την έκθεση δράσης του έτους 2016 της Τουρκικής Αμυντικής Βιομηχανίας. Ειδικότερα για το 2016 η SSB προκήρυξε συνολικά 269 δημόσιες συμβάσεις ύψους 33 δις ευρώ. Από αυτές το 47,58% αφορούσε κατασκευή όπλων στο εσωτερικό της Τουρκίας, 20,7% αφορούσε την έρευνα και ανάπτυξη, 8% αφορούσε εντελώς τοπικές δράσεις, 10,8% αφορούσε προμήθεια όπλων και εξαρτημάτων από το εξωτερικό, 8,5% αφορούσε τις συμπαραγωγές όπλων και 0,74% αφορούσε τις διεθνείς κοινοπραξίες.
Όπως έχουμε ήδη αναλύσει οι ευρωπαϊκές τράπεζες είναι εκτεθειμένες στην Τουρκία με τουλάχιστον 122,7 δις δολάρια, εκ των οποίων τη μερίδα του λέοντος έχουν οι ισπανικές τράπεζες με 62 δις δολάρια και ακολουθούν οι γαλλικές τράπεζες με 29 δις δολάρια, οι βρετανικές τράπεζες με 12 δις δολάρια, οι γερμανικές τράπεζες με 11 δις δολάρια και οι ιταλικές τράπεζες με 8,7 δις ευρώ (Die Welt 17/9/2020).
Τα ποσά ήταν μεγαλύτερα το 2018 έχοντας ανέλθει στα 135 δις ευρώ με τις ισπανικές τράπεζες να είναι στην πρώτη θέση με 80 δις ευρώ ακολουθούμενες από τις γαλλικές τράπεζες με 40 δις ευρώ και τις ιταλικές τράπεζες με 18 δις ευρώ (WolfStreet.com 10/8/2018)». Στον Πίνακα 5 «μπορεί να δει κανείς τις δανειοδοτήσεις των ευρωπαϊκών τραπεζών στην τουρκική οικονομία συνολικά, ήτοι σε τουρκικό κράτος, σε τράπεζες, σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα αλλά και την παροχή εγγυήσεων».
Αν αναλύσει κανείς τον Πίνακα 2 «που παρουσιάζει την αγορά εκ μέρους των ισπανικών τραπεζών κρατικών τουρκικών ομολόγων αλλά και την παροχή εγγυήσεων των ισπανικών τραπεζών προς κρατικές και ιδιωτικές τουρκικές επιχειρήσεις παρατηρεί ότι το διάστημα 2017-2019 οι αγορές ομολόγων και η παροχή εγγυήσεων εκτοξεύονται στα ύψη όπως ακριβώς συμβαίνει και με την τεράστια αύξηση των τουρκικών εξοπλισμών το ίδιο διάστημα που παρουσιάζεται» στον Πίνακα 4, «γεγονός που αποδεικνύει ότι το εξοπλιστικό πρόγραμμα του Ερντογάν χρηματοδοτείται μέσω αγοράς κρατικών ομολόγων και παροχής εγγυήσεων από τις ευρωπαϊκές τράπεζες και ιδίως τις ισπανικές σύμφωνα με όσα αναλύσαμε παραπάνω. Έτσι οι ισπανικές τράπεζες φαίνονται να κατέχουν κρατικά τουρκικά ομόλογα ύψους 21,9 δις ευρώ το 2017, έναντι μόλις 6,8 δις ευρώ το 2013. Στη συνέχεια το 2018 κατέχουν τουρκικά κρατικά ομόλογα ύψους 16,4 δις ευρώ, το 2019 ομόλογα ύψους 18,7 δις ευρώ και το 2020 ομόλογα ύψους 15,6 δις ευρώ.
Σε σχέση με την χορήγηση εγγυήσεων, το ύψος των εγγυήσεων εκτοξεύεται το 2016 στα 13 δις ευρώ από 3 δις ευρώ το 2015!!! Εν συνεχεία έχουμε εγγυήσεις ύψους 11,9 δις ευρώ το 2017, μετά 10,7 δις ευρώ το 2018, κατόπιν 9,6 δις ευρώ το 2019 και τέλος 9 δις ευρώ το 2020. Είναι λοιπόν προφανές ότι η εκτίναξη σε εγγυήσεις μετά το 2016 και σε ομόλογα μετά το 2017 έχει άμεση σχέση τόσο με την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών της Τουρκίας όσο και με το Mega Deal της Navantia».
Και όμως παρότι είχαμε αποκαλύψει τον ύπουλο ρόλο της Μαδρίτης για τα εθνικά μας θέματα εδώ και ένα χρόνο το μνημονιακό πολιτικό σύστημα της χώρας δεν έκανε τίποτε προκειμένου να αποτρέψει όχι μόνο την πώληση του ελικοπτεροφόρου Anadolu στην Τουρκία αλλά και τον μελλοντικό εξοπλισμό του Ερντογάν από την Ισπανία με νέο αεροπλανοφόρο, υποβρύχια και φρεγάτες.
Πολύ δε περισσότερο καθώς με δύο άρθρα μας (Political 2/1/2021 σελ.. 11) και (Political 30/1/2021 σελ. 10) είχαμε επίσης αναλύσει το πώς η Αθήνα θα μπορούσε να αναγκάσει την Μαδρίτη να ανακρούσει πρύμνα.
Τελικά με τέτοιους φίλους στην ΕΕ τι τους θέλεις πλέον τους εχθρούς;
ΠΙΝΑΚΕΣ
ΠΙΝΑΚΑΣ 1
Spanish Bank Exposure to Turkish Debt
ΠΙΝΑΚΑΣ 2
notismarias.gr
ΠΙΝΑΚΑΣ 3
The ECB Funds
ΠΙΝΑΚΑΣ 4
SIPRI
ΠΙΝΑΚΑΣ 5
Foreign Banks exposure to Turkey
